Het dak gaat er af!

Een doorkijkje

Zojuist gehoord dat we officieel toestemming hebben om het dak te vernieuwen. Petje af voor de gemeente en de monumentenzorg dat ze dit binnen een week, nadat alle benodigde papieren binnen waren, alles  hebben verwerkt en goedgekeurd. Ook in het voorbereidingstraject hebben we heel veel medewerking gehad van de autoriteiten. Ingewikkelde formulieren werden deels door hun al voor ingevuld en juridische hobbels werden snel en creatief weg genomen.  We werden geholpen met het schrijven van benodigde ingewikkelde brieven in het Duits. En zelf een op vakantie zijnde medewerker heeft nog een en ander gedaan zo dat wij snel voor de winter aan de slag kunnen.

Her en der wat gaten

Ik sta nog steeds verbaasd van zoveel medewerking vanuit de overheid daar in Duitsland.  Ben er wel heel blij mee, want zonder dat zou het dan qua formaliteiten best moeilijk zijn. Ook de buurman is onbetaalbaar, hij heeft talloze aannemers te woord gestaan en gezorgd dat de offertes vergelijkbaar waren, dat is een eis voor de Denkmalschutz. Zonder zulke buren ben je nergens.

Lekkage

We kunnen dus aan de gang met het slopen van het dak, plan is dit eind van de maand te gaan doen. Met een ploegje van vier man gaan we zelf de pannen verwijderen en gelijk ook even de zolder leeghalen. Daarna kan de timmerman de nodige balken herstellen dan wel vervangen en direct daarna kan de dakdekker de boel weer dicht maken.   Het geheel gaat in twee fases plaatsvinden, eerst het dak van de voorkant en dan een week later de achterkant.

Het schuurdak gaan we later doen, waarschijnlijk pas in 2013. Tot die die tijd verpakken we het schuurdak in zeil, zodat het in ieder geval op gaat drogen in de schuur.

Nu de steiger er toch staat gaan er gelijk een paar schilders aan de slag om de kozijnen te doen aan de buitenkant. Verder kunnen we lei-stenen herstellen waar nodig.

Een lekker vol huis

Steeds meer vrienden en bekenden komen langs om ons te helpen en eens te kijken waar wij nou zitten en wat we aan het doen zijn.

Terras Team in Actie

Zondag ging de familie weer naar huis en kwamen Karin en Jessica aan. Zij komen voor een doe en relax vakantie en waren natuurlijk erg benieuwd hoe het er hier allemaal uitziet. Verder hebben zij iedere dag een stukje van de overwoekerde mestvaalt weer vrij gemaakt en de mieren verjaaagd, met als resultaat dat we nu een prachtig verhard terras hebben. Met eelt en blaren op de handen van vakantie thuiskomen, da's pas een verhaal!

Maandag morgen komen Nick en zijn dochter (vriendin van mijn dochter) om te helpen met klussen. Systematisch worden alle deuren in huis aangepakt en sluiten deze nu allemaal weer goed! We missen alleen de deurkrukken nog, die zijn namelijk verdwenen van bijna alle deuren.  Gezien het feit dat het oude deuren zijn, zitten er ook oude sloten in, en daar passen dan weer alleen oude deurkrukken in. Iets wat ze niet in de bouwmarkt hebben, alle tips welkom waar je deze oude deurkrukken dan wel kan vinden. Anja heeft ook een oproepje in dorpspublicatiebord gehangen, je weet maar nooit.

Restauratie antiek deur

Later in de week kwamen Paul en Anja langs, Anja heeft dan wel haar voet in gips het weerhoud haar er niet van veel behang los te pulken om de originele 1912 muurschilderingen bloot te leggen. Samen met Paul en Aafke halen we nog een lounge bank, en drie kasten op in Bad Berleburg. Verder blijkt de verf van de kozijnen makkelijk los te komen met behulp van een afbrandföhn, Paul heeft er vier kaal gebrand.

Behalve al het geklus doen we ook nog leuke dingen zoals uit eten gaan in Bad Berleburg en een uitstapje naar Bad Laasphe via het bos. Buurman Heinz is de gids en loodst ons langs allerlei mooie plekjes en uitzichten. Bad Laasphe is een klein gezellig stadje met prachtige Fachwerk huizen en een heerlijke italiaanse ijssalon.

Tijdens de eerste week Stünzel hadden we al prachtig weer, in week twee wordt het nog veel mooier. Iedere dag schijnt de zon heerlijk, en hebben we 's avonds een kampvuur tot laat. Verder eten we iedere dag lekker buiten een overheeerlijke  en gezonde maaltijd en lunch dankzij de top koks:  Aafke, Karin, Jessica, Paul en Anja. Onder het genot van een glas wijn, bier, kopje thee kijken we naar de jaarlijkse Perseïden sterrenregen die hier erg goed te zien is. Een prachtig schouwspel met tientallen vallende sterren per uur.

Sterren kijken

Fachwerk met houtsnijwerk

In derde week komt Bert voor inmiddels de derde keer om te helpen met sanitair en allerlei andere klussen. De wc in de badkamer kan inmiddels ook worden gebruikt, en de wasmachine is aangesloten nu, zodat men nu ook langere tijd hier zou kunnen zitten.

Vriend Onno komt ook nog even per motor een bakkie halen vanuit zijn Duitse buitenhuis op 190 km afstand. Even fijn ervaringen over Duitse huizen bezitten en  verbouwen uitwisselen, wordt ongetwijfeld vervolgd.

Naast ons zit de Stünzeler Kafe Stube waar men voor een zachtprijsje heerlijk kan lunchen en ook eten als men het even van te voren aankondigt. Erg fijn om zulke buren te hebben, lekker op het terras van het café eten, drinken en je eigen huis bekijken. Gaan we vaker doen.

Leisteen op maat maken

Coniferen zijn om, uitzicht is weer vrij!

Eerste tegenvallers

Einsturzende Altbauten

Onze hooizolder bevindt zich boven de koeienstal en bevat jaren oud hooi. Om het dak te maken moet er een steiger komen in de schuur en daarom moet het hooi aan de kant. Met behulp van Fabian en Jerry is dit klusje snel geklaard. Op het laatst zakt Jerry met een been door een gat in de vloer, gelukkig gat dit net nog net goed en vallen er geen gewonden. Daarna wilde ik het gat afdekken met een plank en zakt er plots een nog veel groter deel van de vloer weg. Gaat ook nog net goed, maar nu hebben we dus een gapend gat en verder concluderen we dat de hooizolder / koestal voorlopig niet veilig is. Om de boel te stabliseren hebben we nog een stut geplaatst in de hoop dat het allemaal niet erger wordt.

De stut 

Het "man" gat. 

Gezien het feit dat het complete dak van de hooizolder ook op het boogdak van koestal rust vanwege ondoordachte sloopwerkzaamheden van de vorige bewoner zitten, en het feit dat het boogdak erg verzwakt is door jaren lekkage, zitten we nu dus met een enigsinds gevaarlijke situatie die pas opgelost wordt als het dak wordt vernieuwd. Daar wordt een mens niet blij van. Maar ja, het kon ook niet anders dat alles maar van een leien dakje gaat, tegenvallers bij dit soort projecten horen er nu eenmaal bij.

Hoosbui

Na twee en halve week zon en droogte kwam de onvermijdelijke onweer met hoosbuien. Liters water kwamen er naar beneden en ook naar binnen. De handige opblaas zwembadjes vangen heel wat water op, maar door de sterke wind komt de regen nu ook op geheel nieuwe plekken met stralen naar binnen. Tussen twee en drie 's nachts zijn Bert ik druk bezig nieuwe emmers en zwembadjes te plaatsen op de eerste en tweede verdieping, daarna houdt de regen weer op. 's Morgen blijkt ook water onder de achterdeur naar binnen is gelopen wat voor een grote plas in de kelder zorgt.  Kan niet wachten tot het nieuwe dak wordt geplaatst, zoals het er nu naar uit zit gaat dat in september gebeuren. Zolang de boel niet waterdicht is, valt er nog niet echt iets serieus aan de opbouw te doen.

Bezoek van de Graaf

 

Toen het Gasthaus aan ons verkocht is heeft onze Duitse buurman Heinz een brief geschreven aan de graaf: "Henning Graf von Kanitz", met daarin het verzoek een paar bomen te doneren aan de Hollanders die het aandurven het oude huis te redden. De graaf bezit duizenden hectaren bos  rond het dorp Stünzel, en zijn voorvaderen hebben het dorp 301 jaar geleden gesticht . De graaf vindt dit een goed plan en nu krijgen wij dus twee complete bomen die verzaagd zullen worden tot hout voor het te vernieuwen dak.

Om dit allemaal officieel te maken kwam de graaf op bezoek en ter plekke te bekijken hoe het huis er voor staat en even kennis te maken met de Hollanders. De graaf blijkt een zeer geïnteresseerde man en wil graag alles zien en een rondleiding door het huis. Allerlei details zet hij op de foto en verder is hij blij dat we het huis opknappen en in zijn waarde laten.

De bomen worden gedoneerd aan een zagerij en wij geven aan de zagerij de maten van de planken/latten door. Zij zagen dan de bestelling  van oud hout zodat wij enigszins uitgewerkt hout krijgen. Verder worden de vervoerskosten verrekend in hout en gebeurd dit alles dus met gesloten beurzen.

Al met al erg leuk om zoiets mee te maken, we zijn echt terecht gekomen in een heel bijzonder dorp met bijzonder lieve en aardige mensen. 

Erste Woche Einbürgerung

Eerste week vakantie in  Stünzel zit erop, en wat een week, wat is veel gebeurd, te veel om in één artikeltje te beschrijven. De dorpsbewoners zijn hier zo goed voor ons, dat is echt met geen pen te beschrijven. Ze helpen met alles mee, weten altijd iets te regelen (en snel) en organiseren dan ook nog eens leuke uitjes voor ons als nieuwe dorpsgenoten (einburgerung).

Er staat inmiddels een steiger, die voor een zacht prijsje twee maanden mag blijven staan. In eerste instantie voor de dakdekkers maar kan ook gebruikt worden om de Schiefers (leien) te vervangen en buitenboel te verven. Zoek dus nu nog een paar enthousiaste schilders die 41 ramen aan de buitenkant willen verven. Kost en inwoning kan geregeld worden.

De buurman heeft ons een cursus leisteen hakken gegeven en al zijn leisteengereedschap uitgeleend. Van de week gaan we nog even langs bij een leisteenwinkel, om ruwe stenen te kopen, zodat we ook hier mee aan de slag kunnen.

Vorige week zondag zijn we hier aangekomen met een bakkie vol spullen van vrienden uit Groningen (Peter, Paul en Anja bedankt). Daarna voor het eerst uit eten in Bad Berleburg bij pizza Roma, prima eten voor een schappelijke prijs. 

De volgende dag het huis verder bewoonbaar gemaakt, de douche aangesloten op een kleine Cointra 5 liter  butagasgeiser. Alle tegels provisorisch gekit en het gat in het plafond gedicht. Voorlopig is dit een prima oplossing om te kunnen douchen, het comfort is vergelijkbaar met veel campings die we in Europa zijn tegengekomen de afgelopen jaren. Zodra ons dak dicht is gaan we werken aan een echte badkamer, het bad hebben we inmiddels al gedoneerd gekregen. En gisteren bood een dorpsbewoner ons een houtketel aan, die vroeger veel gebruikt werd in badkamers. Al liggende in bad gooi je hout op het vuur, is misschien ook leuk om aan te sluiten.`

De provisorische keuken is nu ook geheel ingericht en heeft een dubbelpits butagasfornuis, een gas braai, elektrisch verwarmd water en een werkende afvoer. Verder zijn we goed voorzien in keukenspullen; potten, pannen, bestek noem maar op, en alles gekregen, daarvoor dank nog.

Pronkstuk is de "alten Küchenofen", dit oorspronkelijk in het huis horende object is gisteren weer teruggebracht met behulp van de traktor van een van de buren. We mogen hem gebruiken zolang we hier zitten. Het is een "Sieg Herd" met ovens, bakplaten en een ingebouwde heetwatervoorziening.  De schoornsteenveger is inmiddels langsgeweest en heeft gezegd dat hij kan worden aangesloten mits we eerst een RVS buis in de schoorsteen laten plaatsen en alle gaten dicht maken. Dat is dan 800 euro bijkomende kosten bij een gratis keukenoven, maar dat gaan we zeker doen.

Afgelopen woensdag zijn we met de dorpsbewoners in een oude Zwitserse postbus een tochtje wezen maken door Sauerland en Wittgenstein. Dit werd ons aangeboden in het kader van de "Einbürgerung". De bus, die maximaal 51 km p/u kan, bracht ons langs allerlei prachtige monumentale huizen, schitterende dorpjes en mooie uitzichten. O.a. langgeweest in een bestekmuseum, een oudfabriekje dat vroeger al geheel draaide op eigen opgewekte elektriciteit uit de naast gelegen rivier. Tegenwoordig levert de opgewekte stroom genoeg op voor de financiering van het museum. Daarna door, voor de inspiratie, naar het "Denkmal" van de buseigenaar, naar een idyllische locatie aan het eind van een vallei. Zij wonen in een inmiddels prachtig gerestaureerd boswachtershuis, en zijn ook begonnen in een soort van kampeersituatie net als wij. Vijftien jaar verbouwen, maar dan heb je ook wat. Houd vol, werd ons meermalen gezegd!


Verder hebben we deze week de oude stroomvoorziening weer verder aan de praat gekregen zodat het licht het nu bijna overal weer doet. Vandalen hadden in de tijd dat het leegstond her en daar kabels kapot getrokken. Nadat ik die weer heb hersteld is er op de meeste kamers weer licht. In de koestal is het allemaal wel heel raar aangesloten, op een gegeven moment stond op beide stopcontactgaten spanning als je het licht aandeed. Na wat kloppen op een aansluitdoos werkt het gewoon weer.  Kortom een grote chaos, die we er allemaal uit gaan slopen.

Met behulp van familie met profi tuingereedschap en vele handen van ooms en de kinderen is de tuin weer bruikbaar, begaanbaar en het uitzicht weer vrij. Nog twee bomen te kappen, alleen is de steel van de bijl geknapt nu. Met al het gevonden afvalhout hadden we een gezellig kampvuur gisteravond. Vuurtje, lekker buiten in de tuin "aanzitten", heerlijk!

Uitgraaf en omhak team.